poniedziałek, 8 listopada 2010

...z sentymentem

Długo podchodziłam do tego zdjęcia. Kocham je, ale i się go bałam. Jest to zdjęcie zrobione na roczku mojego młodszego synka. Zdjęcie z kochanym dziadkiem Heniem. Trzy miesiące później mój tatko juz nie żył....
Minęło dwa lata a ja dalej nie potrafię żyć "normalnie". A że ogólnie mówiąc mam trudny okres w życiu - zabrałam się za zrobienie ramki do tego zdjęcia.
Było ciężko. Płakałam i śmiałam się w głos. Jak wariatka....
...............................................................................................


Mam niewiele ich wspólnych zdjęć, ale nad tymi co mam pomału będę pracowała. Teraz wiem, że już mogę.
Tatko tak strasznie mi Ciebie brakuje !!!!
Najbardziej w taki popaprany czas, jak teraz. Zawsze potrafiłeś mnie uspokoić, rozśmieszyć....a teraz Cię nie ma. Zostałam sama ze swoimi problemami.
Tatulku kochany, jeśli tam gdzieś jesteś, chcę żebyś wiedział, ze się staram. Staram się jak mogę. Ale niewiele mogę....i coraz częściej się zastanawiam, czy wogóle chcę.
Przepraszam Was za ten post, ale to było silniejsze ode mnie.
Nie potrafię nad tym wszystkim przejść do pożądku dziennego.
Miłego dnia życzę.

17 komentarzy:

  1. Rameczka śliczna i widać że robiona z pełnym włożeniem całego serducha :)
    Trzymaj się dzielnie. Tata na pewno czuwa nad Tobą :)
    Przytulam... :*

    OdpowiedzUsuń
  2. ja to zawsze rycze jak czytam takie słowa
    Wiesz..ja wiem jedno . Tata jest z Ciebie dumny .
    I czuwa nad Tobą.
    Zawsze.
    Tez przytulam.

    OdpowiedzUsuń
  3. piękne zdjęcie i pięknie oprawione :) Nie przepraszaj czasem trzeba się gdzieś wygadać:) A Tata na pewno na Ciebie patrzy

    OdpowiedzUsuń
  4. przytulam Cie Dorotko... a zdjęcie piękne, takie ciepłe...

    OdpowiedzUsuń
  5. ramka jest piekna, sciskam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  6. Śliczna ramka, zdjęcie bardzo ciepłe.
    Ja jestem pewna, że Twój Tata jest zawsze z Wami wszystkimi, we wspomnieniach i w sercach :*

    OdpowiedzUsuń
  7. No i co zrobiłyście? Czytam i wyje jak szalona !!!!!!!!!
    Boziu dziękuję Wam, że jesteście i za Wasze słowa.

    OdpowiedzUsuń
  8. Piekna ramka, mam nadzieje, ze tata nad Toba czuwa i Ci pomaga, choc o tym nie wiesz;)

    OdpowiedzUsuń
  9. ramka cudnie wyszła
    widać , że się napacowałaś...
    "fizycznie" i psychicznie...
    ale czasami taka praca przynosi zarówno cierpienie i ulgę...
    pozdrawiam Cię cieplutko
    trzmaj się mocno
    oni nad nami czuwają :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Bardzo ładna, widać, że robiona z sercem.

    OdpowiedzUsuń
  11. Jeżeli czujesz potrzebę to pisz ... takie posty też są potrzebne ... a ja wierzę, że Ci co odeszli czuwają nad nami ..... może ktoś będzie się ze mnie śmiał ale to nic ... ba, wierzę, że Ci, których kochamy nam pomagają ... bez tej wiary to co ,,jest nieuniknione,, nie miało by sensu ...
    Pozdrawiam cieplutko ... Danka

    OdpowiedzUsuń
  12. Piękne wspomnienia.Rameczkę zrobiłaś cudną. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  13. Jeszcze raz chcę Wam podziękować za wszystkie ciepłe słowa.

    OdpowiedzUsuń
  14. Witaj Doroto, trafiłam tu z bloga Niesi i od razu się wzruszyłam ... Tak pieknie piszesz o twoeim Tacie i myslę, ze to jest teraz najważniejsze twoja pamięć o nim i niegasnąca miłość, i miejsce w twym sercu na zawsze.
    Ramka jest przepiękna!!! I masz też cudownego synka. Ja mam dwóch 2,5 oraz 4 latka ... Pozdrawiam cieplutko.

    OdpowiedzUsuń
  15. Ach jaka sliczna rameczka, bardzo mi sie podoba

    OdpowiedzUsuń

Ślicznie wszystkim dziękuję za miłe słowa.
Zapraszam ponownie.